Opanuj swoje umiejętności globalnej komunikacji (na podstawie 8 tematów „Mapy Kultury”)

W tym wysoce zglobalizowanym środowisku zetknięcie się z różnymi kulturami i innymi etykami pracy jest nieuniknione. Profesjonaliści powinni być informowani o tych różnicach kulturowych, aby pozostać na bieżąco i, co ważniejsze, nie umyślnie urazić swojego kręgu zawodowego.

Dobra znajomość różnych kultur jest również kluczowa dla zrozumienia sposobu działania różnych rynków. Na przykład najprawdopodobniej nie jest możliwe wyświetlanie tej samej treści w każdym kraju. Strategia marketingowa skierowana do kultur zachodnich nie będzie miała takiego samego zamierzonego wpływu na inne kultury. Nie ma znaczenia, gdzie pracujemy i kim jesteśmy; wszyscy jesteśmy częścią globalnej sieci, w której, aby odnieść sukces, musisz stawić czoła bardzo różnym scenariuszom kulturowym. Na przykład, jeśli chcesz efektywnie prowadzić działalność gospodarczą, korzystając z platform wielokulturowych, takich jak Pharmaoffer, będziesz potrzebować podstawowej wiedzy na temat różnych kultur, aby zapewnić dobry przepływ komunikacji.

Utrzymanie kultury w zgodzie ze strategią jest zasadniczym wyzwaniem ze względu na stale zmieniającą się dynamikę rynków oraz konieczność zmiany i dostosowania strategii. A smutna prawda jest taka, że ​​większość menedżerów działających w świecie biznesu na arenie międzynarodowej ma ograniczone pojęcie o tym, jak kultura wpływa na ich pracę. 

W tym poście na blogu, zainspirowanym bestsellerową książką „Mapa kultury” Erin Meyers, przyjrzymy się różnicom kulturowym, z jakimi spotykają się profesjonaliści w swoim życiu zawodowym. Chociaż istnieje tak wiele perspektyw, które możemy przyjąć, aby interpretować różne kultury, skupimy się na 8 kategoriach; Komunikacja, informacja zwrotna, perswazja, przywództwo, podejmowanie decyzji, | Zaufanie, spory i elastyczność czasowa.

Komunikacja jest kluczem 

Kraje o kulturze niskiego kontekstu preferują precyzyjny, prosty i jasny styl komunikacji, podczas gdy kultury wysokiego kontekstu preferują styl bardziej wielowarstwowy i pełen niuansów. Jeśli pochodzisz z kultury niskiego kontekstu, komunikator wysokiego kontekstu może wydawać się skryty, pozbawiony przejrzystości lub po prostu złym komunikatorem. Jeśli jednak pochodzisz z kultury wysokiego kontekstu, osoba komunikująca się w niskim kontekście może wydawać się protekcjonalna lub niewłaściwie stwierdzająca oczywistość. Stany Zjednoczone to kultura najniższego kontekstu na świecie, a za nimi plasują się Kanada i Australia, Holandia i Niemcy oraz Wielka Brytania. W kulturze wysokiego kontekstu, takiej jak Chiny czy Indie, zbyt wyraźne formułowanie pewnych komunikatów nie jest konieczne. Można to nawet uznać za niewłaściwe. 

Na przykład, jeśli wyślesz zapytanie do amerykańskiego dostawcy, a osoba ta nie otrzyma od razu odpowiedzi, prawdopodobnie odpowie w ciągu 24 godzin, mówiąc na przykład: „Otrzymaliśmy Twojego e-maila i w poniedziałek przekażemy więcej informacji”. Innymi słowy, nawet jeśli nie masz nic do powiedzenia, powinieneś wyjaśnić w niskim kontekście, kiedy masz coś do powiedzenia. Brak wyraźnej komunikacji oznacza coś negatywnego. Jeśli jednak wysłałeś ten sam e-mail do indyjskiego dostawcy, gdzie brak wyraźnej komunikacji jest uważany za normalny, możesz nie otrzymać od niego odpowiedzi przez kilka dni, a następnie w poniedziałek otrzymać wiadomość e-mail zawierającą wszystkie potrzebne informacje.

To także wpływa na ich styl pracy. Na przykład im mniej kontekstowa kultura, tym częściej ludzie mają tendencję do zapisywania wszystkiego na piśmie. Wiele kultur wysokiego kontekstu, głównie azjatyckich i afrykańskich, ma bogatą tradycję ustną, w której dokumentacja pisemna jest uważana za mniej niezbędną. Nie zdziw się więc, gdy otrzymasz bardzo krótkie odpowiedzi od firm azjatyckich!

Informacje zwrotne to śniadanie mistrzów. 

Przekazywanie informacji zwrotnych, zwłaszcza negatywnych, to delikatny temat i nie każdy dobrze przyjmuje krytykę. Sytuacja może być znacznie gorsza, jeśli osoba otrzymująca informację zwrotną uzna komentarz za niegrzeczny. 

Kraje o kulturze bezpośredniego negatywnego feedbacku przekazują szczere, tępe i szczere opinie. Z drugiej strony kraje o kulturze pośredniego negatywnego sprzężenia zwrotnego przekazują informacje zwrotne w bardziej subtelny, miękki i dyplomatyczny sposób. Ponadto krytykę wyraża się na osobności, podczas gdy w kulturach bezpośrednio negatywnych można ją wypowiadać w obecności innych osób. 

Kultura amerykańska znajduje się pośrodku skali; Brytyjczycy są blisko, ale są nieco mniej bezpośredni i mają negatywne opinie niż Amerykanie. Szczególnie wielkimi zwolennikami szczerej krytyki są Rosjanie, Holendrzy i Niemcy. Kraje azjatyckie, takie jak Indie i Chiny, preferują subtelną krytykę.

Na przykład zawsze najlepiej jest wyrazić swoją opinię bezpośrednio w holenderskim środowisku zawodowym. Jeśli masz jakieś negatywne opinie, nie słodź-coato! Jeśli jednak otaczają Cię głównie kultury azjatyckie, może lepiej będzie pomyśleć dwa razy i przeformułować swoją opinię, zanim podzielisz się swoją opinią. 

Sztuka perswazji 

Perswazja to kluczowa umiejętność. Bez umiejętności przekonywania innych do poparcia Twoich pomysłów nie będziesz w stanie urzeczywistnić tych pomysłów. Istnieją głównie dwa rodzaje rozumowania; Rozumowanie w pierwszej kolejności zasady i rozumowanie w pierwszej kolejności zastosowania. Ten pierwszy wyprowadza wnioski lub fakty z ogólnych zasad lub concept; Rozpoczynanie wiadomości od podsumowań jest powszechne, a w środowisku biznesowym unika się dyskusji teoretycznych. W przypadku tego ostatniego ogólne wnioski wyciąga się na podstawie obserwacji faktów ze świata rzeczywistego. Wolą rozpoczynać przekaz od zbudowania teoretycznego argumentu przed zakończeniem. 

Mówiąc prościej, ludzie z kultur, w których najważniejsze są zasady, na ogół chcą zrozumieć powód prośby szefa, zanim ją spełnią. Wręcz przeciwnie, osoby uczące się, które skupiają się na zastosowaniach, będą pytać, jak powinny postępować i zwykle w mniejszym stopniu skupiają się na powodzie prośby. 

Ale to wciąż wydaje się zbyt teoretyczne; mówiąc bardziej praktycznie, osoby myślące przede wszystkim o zastosowaniach lubią od razu otrzymywać praktyczne przykłady; będą się od nich uczyć. Osoby myślące przede wszystkim o zasadach również lubią praktyczne przykłady, ale wolą zrozumieć podstawy ram, zanim przystąpią do działania.

Kultury anglosaskie, takie jak Stany Zjednoczone, Wielka Brytania, Australia, Kanada i Nowa Zelandia, mają tendencję do stosowania pierwszego rozumowania. Większość krajów europejskich, takich jak Francja i Rosja, znajduje się na pierwszej stronie skali opartej na zasadach. Kraje azjatyckie różnią się także pod względem rozumowania. Na przykład Chińczycy myślą od makro do mikro, podczas gdy ludzie na Zachodzie myślą od mikro do makro. Dobrym przykładem jest różnica w sposobie zapisywania adresu przez mieszkańców Zachodu i Chińczyków; Chińczycy zapisują w kolejności prowincję, miasto, dzielnicę, blok i numer bramy. Ludzie Zachodu postępują dokładnie odwrotnie; zaczynają od pojedynczego numeru domu i stopniowo docierają do miasta i stanu.

Liderzy są uczniami

W kulturach egalitarnych idealna odległość między szefem a podwładnym jest niska, dobrego szefa definiuje się jako osobę, która ułatwia komunikację między równymi sobie, a komunikacja często nie odbywa się w porządku hierarchicznym. W kulturach hierarchicznych status jest niezbędny. Dobry szef to autorytatywny dyrektor, który przewodzi od przodu. Zatem idealna odległość między szefem a podwładnym jest duża. 

Kraje należące do kultur nordyckich, takie jak Dania, Szwecja i Holandia, są znane ze swojej wysoce egalitarnej kultury w pracy. Z drugiej strony kultury rosyjskie i azjatyckie, takie jak Chiny i Indie, znane są z hierarchicznego sposobu myślenia.

Profesjonaliści z krajów o kulturze egalitarnej chętniej przystępują do działania bez uzyskania zgody szefa. Czuliby się na przykład komfortowo, wysyłając e-maile lub dzwoniąc do osób z poziomów wyższych lub niższych od nich. Jest to przeciwieństwo kultur hierarchicznych, w których komunikacja odbywa się według hierarchicznego wzorca, a ludzie częściej czekają na zgodę szefa, zanim przystąpią do działania. Nie bierz więc tego do siebie, jeśli Twoim klientom z Indii lub Chin potrzeba więcej czasu na udzielenie odpowiedzi. Prawdopodobnie są zajęci ponownym sprawdzaniem swojego szefa! 

Jak to zastosować w praktyce? Kontaktując się ze specjalistami ze Skandynawii, Holandii i Australii, podczas pisania e-maili możesz używać ich imion. Odnosi się to również w dużej mierze do Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, ale niektóre regionalne npcepistnieją. Lub załóżmy, że robisz interesy z takimi krajami jak Indie, Chiny czy Rosja; lepiej komunikować się z osobą na swoim poziomie. Jeśli więc jesteś szefem, spróbuj się z nim skontaktować.

Strzelaniny 

W kulturach odgórnych decyzje podejmują pojedyncze osoby, a w większości przypadków szef. W kulturach opartych na konsensusie decyzje podejmowane są w grupach w ramach wspólnego porozumienia. Stany Zjednoczone i Niemcy to dwa ważne kraje excepdo logicznej struktury, zgodnie z którą kultury egalitarne zwykle charakteryzują się konsensusem w procesach decyzyjnych. W przeciwieństwie do kultur hierarchicznych, w których praktykuje się podejmowanie decyzji odgórnie. Podczas gdy Amerykanie postrzegają organizacje niemieckie jako hierarchiczne ze względu na ustalony charakter struktury hierarchicznej, Niemcy uważają firmy amerykańskie za hierarchiczne ze względu na ich podejście do podejmowania decyzji, ponieważ kultura niemiecka przywiązuje większą wagę do budowania konsensusu. 

Kultura amerykańska jest jednym z niewielu obiektów odstających na mapie świata. Większość kultur uważanych za egalitarne wierzy również w podejmowanie decyzji za obopólną zgodą. Na przykład Holendrzy kładli duży nacisk zarówno na egalitarny styl przywództwa, jak i na podejmowanie decyzji na zasadzie konsensusu. Podobnie w Chinach czy Korei większość kultur hierarchicznych to także kultury podejmowania decyzji odgórnych.
Ale niezwykły byłycepcja to Japonia, która jest silnie zhierarchizowana, a mimo to pozostaje jedną z najbardziej konsensusowych kultur na świecie.

Ten wyraźny paradoksalny wzorzec można wytłumaczyć faktem, że zarówno systemy hierarchiczne, jak i podejmowanie decyzji na zasadzie konsensusu są głęboko zakorzenione w kulturze japońskiej. Stosują nawet tak zwany „system Ringi” podejmowania decyzji, technikę zarządzania, w której menedżerowie niskiego szczebla omawiają między sobą nowy pomysł i osiągają konsensus przed przedstawieniem go menedżerom wyższego szczebla. oszustwoceprozwinęło się z biegiem czasu. Na przykład w japońskiej firmie farmaceutycznej Astellas procesem Ringi zarządza oprogramowanie.

Istnieje kilka zmian, takich jak propozycje rozpoczynające się na średnim szczeblu kierownictwa, zawierające umowy zbiorowe, a następnie przechodzące na wyższy poziom hierarchii w celu dalszej dyskusji.

Zaufanie jest wszystkim 

Istnieją dwie formy zaufania: zaufanie poznawcze i zaufanie afektywne. Zaufanie poznawcze opiera się na zaufaniu do umiejętności i rzetelności drugiej osoby. Zaufanie emocjonalne opiera się na uczuciach, takich jak bliskość emocjonalna i empatia. Innymi słowy, albo ufasz używaniu mózgu, albo serca.

W kulturach zadaniowych zaufanie poznawcze buduje się poprzez działania związane z biznesem; lubią razem pracować, ale pozostają w granicach zawodowych. Jednak w kulturach opartych na relacjach zaufanie emocjonalne buduje się poprzez dzielenie się bardziej osobistymi chwilami i głębsze poznanie się.
Kraje takie jak Stany Zjednoczone i Holandia działają w oparciu o kulturę zadaniową, podczas gdy wszystkie kraje BRIC (Brazylia, Rosja, Indie i Chiny) preferują pracę w kulturze opartej na relacjach. 

Jeśli więc pytasz i narzekasz, dlaczego musisz spędzać tyle czasu na jedzeniu i spotkaniach towarzyskich z potencjalnymi klientami, zamiast po prostu podpisywać umowę, musisz pamiętać, że w wielu kulturach twoją umową jest relacja. Jedno bez drugiego nic by nie dało.
Nie wszystkie transakcje są dokonywane za pośrednictwem bezpiecznych platform, takich jak Pharmaoffer, więc jeśli planujesz robić interesy osobiście, zachowaj szczególną ostrożność! Nie w każdym kraju umowy mają takie samo znaczenie. W niektórych skrajnych przypadkach jedynym sposobem, aby mieć pewność, że otrzymasz zapłatę, jest zaufanie drugiej osobie.

Zgadzam się nie zgadzam 

W kulturach konfrontacyjnych nieporozumienia i debaty są postrzegane pozytywnie dla organizacji; otwarta konfrontacja jest właściwa i nie wpływa na relacje. W kulturach, które unikają konfrontacji, nieporozumienia są postrzegane negatywnie, a otwarta konfrontacja może wydawać się niegrzeczna. Kraje takie jak Francja, Holandia, Rosja i Niemcy mają bardziej konfrontacyjną kulturę, podczas gdy Japonia, Chiny i Indie są po stronie, która woli unikać konfrontacji. Stany Zjednoczone, podobnie jak Wielka Brytania, znajdują się pomiędzy tymi dwoma skrajnościami.

Niektóre kultury rzeczywiście wyrażają więcej emocji niż inne. Jednak ekspresja emocjonalna nie powinna być postrzegana jako to samo, co komfort wyrażania otwartego sprzeciwu. W niektórych kulturach wyrażających emocje, takich jak Hiszpania i Francja, ludzie otwarcie wyrażają swój sprzeciw. Jednak w innych kulturach, w których występuje ekspresja emocjonalna, takich jak Peru czy Indie, ludzie unikają otwartych sporów, ponieważ istnieje duże ryzyko, że może to źle wpłynąć na ich relacje zawodowe. 

Mała wskazówka: Amerykanie uważają spotkanie za dobre w momencie podjęcia decyzji. Francuzi uważają spotkanie za dobre, gdy przedstawiane są i omawiane różne opinie i punkty widzenia. Jednak w wielu kulturach azjatyckich prawdziwym celem spotkania jest zatwierdzenie decyzji, która została już podjęta w drodze nieformalnych dyskusji. Zatem najlepszym momentem na wyrażenie swojego sprzeciwu jest przed spotkaniem, a nie w jego trakcie przed grupą. 

Czy czas działa na Twoją korzyść? 

Spóźnienie na spotkanie zdarza się najlepszym z nas, ale Twoja reakcja może mieć znaczenie. Na przykład, jeśli żyjesz w kulturze linearnej, takiej jak Niemcy, Skandynawia, Stany Zjednoczone czy Wielka Brytania, prawdopodobnie zadzwonisz, aby poinformować innych, że się spóźnisz. Jeśli tego nie zrobisz, ryzykujesz, że wyjdziesz na niegrzecznego i nieodpowiedzialnego.

Twoje przemyślenia na temat spóźnienia mogą się różnić, jeśli pochodzisz z kultury elastycznego czasu pracy, takiej jak Bliski Wschód, Afryka, Indie czy Ameryka Południowa. W tych społeczeństwach nieprzewidywalność jest zakorzeniona w społeczeństwie, a gdy w ciągu dnia walczysz z korkami i innymi niepewnościami, opóźnienia są tolerowane i uważane za normalne.

Nie powinniśmy również zapominać, że styl życia w danym kraju ma duży wpływ na kulturę czasu i planowania. Jeśli mieszkasz w kraju, w którym panuje bezwzględna punktualność, takim jak Niemcy, prawdopodobnie zauważysz, że wszystko idzie zgodnie z planem. Pociągi są niezawodne, systemy niezawodne, a zasady jasne i egzekwowane mniej lub bardziej konsekwentnie. Może nie dotyczyć to Indii, dynamicznego i nieprzewidywalnego kraju znanego z chaotycznego ruchu drogowego.

Korzystanie z platform porównawczych takich jak Pharmaoffer może również pozwolić Ci ostatecznie nawiązać współpracę z organizacją, która ma podobną kulturę linearną do Twojej, poprzez prezentację dostawców z różnych krajów i umożliwienie Ci wyboru najbardziej odpowiedniego. Jednak nie zawsze masz szansę skorzystać z podobnych platform i wybrać coś dla siebie, dlatego kluczowe pozostaje skupienie się na umiejętnościach adaptacyjnych.

Kraje germańskie, anglosaskie i północnoeuropejskie na ogół stosują bardziej liniowe podejście do czasu. Kultury latynoskie (zarówno Europy Łacińskiej, jak i Ameryki Łacińskiej) zwykle plasują się po stronie elastycznego czasu pracy, przy czym kultury Bliskiego Wschodu i wiele kultur afrykańskich znajdują się na skrajnościach. Kultury azjatyckie są rozproszone na tę skalę; W Japonii obowiązuje czas liniowy, podczas gdy Chiny i Indie preferują kulturę czasu elastycznego.

Mamy nadzieję, że ten artykuł pomoże Ci w odkryciu etykiety pracy różnych kultur. Na początku poruszanie się po różnych kulturach może być wyzwaniem, ale przy odpowiednim nastawieniu i informacjach staje się to bułką z masłem. Jeśli chcesz się uczyć.” więcej, warto zapoznać się z książką Erin Meyer „Mapa Kultury”.

Ponadto, jeśli nie znalazłeś informacji na temat kraju, który Cię interesuje na tym blogu lub w książce, nie zapomnij sprawdzić jej strony internetowej (link), gdzie zawiera listę wszystkich krajów wymienionych w jej narzędziu do mapowania krajów.